ඔන්චිලි චිලි චිල්ල මලේ

ජන ජීවියේදී ඔන්චිලි වාරම් සිංහල ජන ක්‍රීඩාවක් ලෙස ප්‍රචලිතයි.  එය වඩාත් කළ එළි බසින්සේ සිංහල අවුරුදු කාලයටයි.  කාන්තාවන් පුරුෂයන් වශයෙන් භේදයක් නොමැතිව කෙරෙන මේ ක්‍රීඩාවේදී වැඩිපුරම ඔන්චිල්ලාව දෙසට නැඹුරු වන්නේ තරුණ ගැහැණු ළමයින්ගේ අවධානයයි.  වාරම් කවි කියමින් අවුරුදු කාලයේදී සෑම නිවෙසකට පාහේ ඔන්චිල්ලාවක් බැද පදින තරුණියන් දැක ගන්නට පුළුවන. 

ඔන්චිලි චිලි චිල්ල මලේ - වැල්ල දිගට නෙල්ලි කැලේ

කඩන්ට බැරි කටු අකුලේ- කඩා දියන් මගේ මලේ

උඩ යන රවුමට පපුවයි                දන්නේ

පහළට එනකොට නිවිලයි            එන්නේ

පොල්ලක් පැන්නට බය    නොසිතෙන්නේ

පත්තිනි දෙවිදුට පිං                     දීපන්නේ

පදිනා කල විත් වැල්       ඔන්චිල්ලා

අදිනා වත තදකර           ඇදගල්ලා

පදිනා වැල් දෙක බුරුල් නොදෙල්ලා

සොදිනා ගී කියමින්        පැදපල්ලා

සතර දෙනයි අපි ආවේ       ඔක්කොම

සතර වටට සොඳ කැරකෙන ගෙත්තම

සතර අතට අල්ලා            මාලක්කම

කතර ගමට බාරයි අපි        ඔක්කොම

ඉඳ ගත්තෙමි උස පුටුවක             ගුවනා

බැඳ ගත්තෙමි ජය කොන්ඩය       මුදුනා

ඇඳ ගත්තෙමි වතකුත්              ආබරණා

වැඳ ගත්තෙමි නාරායණ              සරණා

පදිනා කල විත් වැල්       ඔංචිල්ලා

අඳිනා වත තද කර          ඇදගල්ලා

පදිනා වැල් දෙක බුරුල්   නොදෙල්ලා

සොඳිනා ගී කියමින්        පැදපල්ලා

මිතුර මෙනුඹ අපි එක්ව    සියල්ලා

කතුර ලෙසට බැඳි රන්     ඔංචිල්ලා

නතර වෙවී ගුවනේ         ඔංචිල්ලා

මෙවර පදිමු අපි රන්        ඔංචිල්ලා

විසි තුරු කර බැඳි රන්      ඔංචිල්ලා

රිසි රිසි අය අරගෙන        පැදපල්ලා

ඇසි පිය නො හෙළා බලා   සිටිල්ලා

කිසි තැන නැත මේ ලෙස ඔංචිල්ලා

පුර වර මැද බැඳි රන්       ඔංචිල්ලා

දුර යන තරමට පුදුම නො   වෙල්ලා

වවුලන් ලෙෂ කැරකෙයි  ඔංචිල්ලා

අපිත් පදිමු දැන් රන්        ඔංචිල්ලා

රනේ රුව සේ ඇති බාල ළදුන්     නේ

කණේ තොඩු දෙක දෙපිට වැනෙන්නේ

ඉනේ සළුව තද කර ඇද ගන්        නේ

අනේ ළදුනි ඔංචිලි පැදපන්          නේ

අත්ත උසං උසං      උසං

ජම්බු පොකුරු සිලිං බිලිං

ලොකු අක්කේ පදිං  පදිං

ජම්බු කඩං බෙදං   බෙදං

වවුල් දහයි දහයි         දහයි

කොක්කු දහයි දහයි   දහයි

අහසේ උඩ නගියි      නගියි

පදිමු අපිත් එහෙයි මෙහෙයි

ඉරු දෙවියෝ යන්නේ උඩින්

සඳ දෙවියෝ යන්නේ උඩින්

තරු බැබළෙන අහස  උඩින්

නඩා ගහමු අපිත්        උඩින්